15 Ekim 2020 Perşembe

BU ZAMANA KADAR NEREDEYDİN ?

 Bunca zaman geçmiş mi gerçekten blog yazmayalı...

Okudum durdum her gün bakındım ama yazmak bu sıralar kendimce cesaret işi...

Merkür retrosu mudur mars mıdır bilmem ama keyfim pek kaçık :(

Saçma sapan insanların hayal dünyaların uydurdukları şeyler yüzünden huzursuzuz ailecek. Bazı insanlar var gerçekten mutluluk sevmiyorlar. Mutlu insana tahammülleri yok hemen bir huzursuzluk yaratalım diyorlar. Bu sefer ki kurbanları da biz olduk...





Onlara verdiğin onca sevgi güven bir anda yerle bir oluyor. 

Kafan karıştı değil mi sevgili okur benim de kafam çorba zaten. 

30 yaşıma bir hafta kala depresif hava hakim buralarda. Oysa güzel zamanları geri de bırakmıştım. Aşırı koşturmadan uğrayamamıştım bir ara...

Gökçeada ile kavuşmuştuk mesela... İlk defa ayağım suya değmişti. İlk kalabalık aile tatilimizdi. Sonra Keremikomuz iki olmuştur. Yine aile arasında küçük bir kutlama yapmıştık...

Bolca güneşin ve yazın tadını çıkarmıştık ormanlarda koşturup durmuştuk. Sanırım koronanın en güzel yanı bizi açık havaya salması oldu.





Bu ara bolca vaka duyduk etrafımızda bitmiyor... bitmek bilmiyor... :(

Umut hep var biliyorum ama depresif olunca pek uğramıyor düşüncelerime...

Öyle böyle işte sevgili okurcum.

Umarım oralarda her şey yolundadır.

Hoşça ve huzurla... 

9 yorum:

  1. bu ara bende yazamıyorum ara ara bir kal geliyor takma kafaya :) Gökçeada'ya gitmiştim çok harika bir yerr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili nuray çiçek;
      o zaman bu yazamama sürecinde yalnız değilim :D gökçeada o kadar o kadar harika ki yaşayan gezen gören seven bilir :)

      Sil
  2. aile akraba dedikodusu galibaaaa olur öyleee ata sporumuz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili deep;
      gerçekten ata sporu olmuş bir bitmiyolar :( of atsan atılmıyor satsan satılmıyor resmen akraba terörü :D

      Sil
  3. sevgili ilkay;
    huzurumu kaçıranları bir nebze de olsa hayatımızdan uzaklaştırdık ama akrabalık onları silmemizi engelliyor malesef :( o kadar haklısın ki insan apayrı bir konu :(

    YanıtlaSil
  4. "İçimdeki yaz" ismini görür görmez içi umut ve mutluluk dolu bir blogtur diye düşündüm. Öyle gerçekten...depresif zamanlar da olur arada, umarım yoluna girer her şey. Sevgiler...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili cansu pelin,
      aslında gerçekten öyle bir hesaptım lütfen diğer yazılarımı da oku :D bu biraz iç döküş yazısıydı hani arada olurya :) çok teşekkür ederim güzel düşüncelerin için :)

      Sil
  5. Yeni okuyorum bu yazını. Üstünden uzun zaman geçmiş. Umarım daha iyisindir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler şule zaman her şeye ilaç olduğu gibi bana da oldu allahtan allah insanlara unutmak gibi bir nimet vermiş :)

      Sil