Nedendir bilinmez şu son bir haftadır işe ayaklarım geri geri gidiyorum. Ve saçma bir şekilde bu ara çok çok saçma hatalar yapıyorum.
Kafam nerede acaba !
Bir sıkkınım bir bunalımdayım sanırım depresyondayım :(
Beni depresyona sokan sanırım bu yaptığım küçük hatalar...
Hırslı olmak başarılı olmayı istemek her zaman iyi gelmiyor işte... Kafam o kadar yoğun ki oğlumuda çok özlüyorum...
Of... Çalışan annelerin telkinlerine ihtiyacım var sanırım...
Her zaman böyle değildi ama bu ara çok yoğun şekilde evde mi olsam diye düşünmüyor değilim :(
Umarım geçici bir dönem deyimdir çünkü işimi çok seviyorum.
Bir iç döküş yazısı okudun sevgili okur hoşça ve huzurla kal....
Olur böyle şeyler bazen. Hele de çocuklar küçükse. Bütün bunlar belki de hayata yüklediğimiz anlamların her zaman yerli yerine oturamamasından kaynaklanıyordur kim bilir...
YanıtlaSilsanırım öyle hayatımdaki pürüzlere tahammülüm yok her şey en mükemmel şekilde olsun istiyorum ama geriye hep hayal kırıklarımı toplayan yine ben oluyorum...
SilSen çok melankoliksin :( bu sekilde olma. Hayata ne verirsen onu aliyorsun. Kendi kendini telkin etmen lazim. Ben calismiyorum kizimi birakip calisamam da zaten. Ama sende daha iyi bir hayat icin calisiyosun. Seni her halinle sevdigini unutma yeter. 😄
YanıtlaSilevet kendimi iyi düşüncelere yönlendirmem gerekiyor sanırım bu ara... ve bunu da acilen yapmam gerekiyor !!
Sil