SEVGİLİ GÜNLÜK 14

 Yıllar önce bu şekilde bir seriye başlamıştım.

Geçenlerde okuma istatistiklerine bakarken okunduğunu fark ettim ve neden devam etmiyorum dedim çünkü ancak bu şekilde nerelerdeydim sorusuna cevap verebilirim.

Ah ben nerelerdeydim o zaman.

Zaten yeterince sıkıcı ve bunaltıcı günler yaşarken bir de depremin oluşu ne basit dertlerim varmışa döndü.

Deprem konusuna hiç girmeyeceğim çünkü çok üzgünüm daha da üzülmemizi istemiyorum...

Oğlumun okula başlaması yeni hayat düzenimizin oturması falan beni çok yordu bu sene.

Alışkanlıklarımdan öyle zor vazgeçiyorum ki yeniliklere resmen kapalı beynim. Yeni düzen oturdu ama ben neler çektim :(

Çok öfkelendiğim ve kabullenmekte çok zorluk çektiğim olaylar da oldu.

Küstüm bir müddet hayata. 

Sonra sorguladım neden oldu diye.

Sonra kabulleniş. 

Sonra hayırlısı böyleymişler.

Sonra görelim bakalım mevlam neyler neylerse güzel eylerler...

İşte buralar böyle sevgili okurcum. Doğru düzgün kış olmayışı baharın gelişine bile sevinememe neden oluyor. Oysa içim içime sığmazdı çiçekler böcekler...

Halimize günümüze bin şükür Allah standarttan saptırmasın.

Uzun zamandan sonra bu hafta sonu evdeydik. Ah ne iyi geldi. Gereksiz tüm işlerimi toparladım. O işler kafam da o kadar büyüyor ki. Bu yıl aldığım bir kararda ertelememek kafam da bir iş varsa elimden geldiğince ertelememeye çalışıyorum şu ana kadar başarılıyım umarım devam da ettirebilirim.

Arada buralarda da oluyorum yazıları okuyorum. Umarım sende oralardasındır ve hala sevgili okurumsundur.